piątek, 5 grudnia 2008

Shaki`n Stevens



HISTORIA

Shakin' Stevens, znany także jako 'Shaky', właściwie Michael Barratt (ur. 4 marca 1948 roku w Ely, miasteczku w Walii) - walijski piosenkarz rock and rollowy, muzyki pop i autor tekstów piosenek, który zdobył największą popularność w latach 80.

Jest najmłodszym z jedenaściorga dzieci Jacka (zm. 1972 w wieku 75 lat) i May Barratt. Jego ojciec był weteranem I wojny światowej, w 1948 roku pracował w branży handlu budowlanego.

W dniu 7 października 1967 roku poślubił Carole, mają troje dzieci. Zamieszkali w Surrey.

Swoją karierę rozpoczął w latach 60. z menadżerem Paulem Barrettem i zespołem The Sunsets, który prezentował rock'n'roll lat 50.. W grudniu 1969 roku wystąpił przed koncertem zespołu The Rolling Stones. Rok później podpisał kontrakt z firmą Parlophone Records, która wydała jego debiutancką płytę A Legend (1970). W 1977 roku shake porzucił grupę The Sunsets i wystąpił w musicalu Jacka Gooda Elvis!. Pojawiał się regularnie w programie rozrywkowym Oh Boy, gdzie wykonał piosenkę "Hot Dog".

W 1981 roku jego przebój This Ole House trafił na pierwsze miejsce brytyjskiej listy przebojów, a jego album Shaky (1981) również stał się numerem jeden. W latach 80. wylansował takie hity jak You Drive Me Crazy (1981), This Ole House (1981), Oh Julie (1982), Shirley (1982), Give Me Your Heart Tonight (1982), Cry Just A Little Bit (1983), A Rockin' Good Way w duecie z Bonnie Tyler (1984), A Letter To You (1984), Breaking Up My Heart (1985), Lipstick Powder And Paint (1985), Merry Christmas Everyone (1985), Because I Love You (1986) i Come See About Me (1987). Swój hit Teardrops (1984) nagrał z gitarzystą Hankiem B. Marvinem, współpracował także z Rogerem Taylorem, Bonnie Tyler i Dave Edmundsem. W 1990 roku pojawił się z utworem I Might (Top 20), a dwa lata potem na UK Top 40 z piosenką Radio (1992). Odniósł sukces w Danii z płytą "A Whole Lotta Shaky" (podwójna platyna w 1994).

W maju 2007 roku w Danii zrealizował swój kolejny album Now Listen (#8). W grudniu 2007 powrócił na 22. miejsce brytyjskiej listy przebojów z przebojem Merry Christmas Everyone. Rok 2008 to festiwale: Glastonbury w Anglii, Rundfunk w Berlinie. W sierpniu 2008 wystąpił na festiwalu w Sopocie (Sopot Festival).8 grudnia 2008 płyta "Now Listen" ukaże się oficjalnie w Polsce(Sony Music).

DYSKOGRAFIA

* 1970: A Legend (wyd. Parlophone; LP i kaseta)
* 1971: I'm No J.D. (wyd. CBS; LP, kaseta i CD)
* 1972: Rockin' And Shakin' (wyd. Contour; LP, kaseta i CD)
* 1973: Shakin' Stevens & The Sunsets (wyd. Emerald; LP)
* 1978: Play Loud (wyd. Track; LP i kaseta)
* 1979: The Track Years (wyd. Media; LP, kaseta i CD)
* 1980: Take One (wyd. Epic; LP, kaseta i CD)
* 1980: Marie Marie (wyd. Epic; LP i kaseta)
* 1981: This Ole House (wyd. Epic; LP, kaseta i CD)
* 1981: Shaky - Green Door (wyd. Epic; LP, kaseta i CD)
* 1982: Hot Dog (wyd. Epic; LP i kaseta)
* 1982: Give Me Your Heart Tonight (wyd. Epic; LP, kaseta i CD)
* 1983: The Bop Won't Stop (wyd. Epic; LP, kaseta i CD)
* 1984: Greatest Hits (wyd. Epic; LP, kaseta i CD)
* 1985: Lipstick Powder And Paint (wyd. Epic; LP, kaseta i CD)
* 1987: Let's Boogie (wyd. Epic; LP, kaseta i CD)
* 1988: A Whole Lotta Hits (wyd. Epic; LP, kaseta i CD)
* 1990: There's Two Kinds Of Music...Rock And Roll (wyd. Telstar; LP, kaseta, CD i VHS)
* 1991: Merry Christmas Everyone (wyd. Epic; LP, kaseta i CD)
* 1992: The Epic Years (wyd. Epic; kaseta, CD i VHS)
* The Singles Collection - The A & B Sides (4 CD Set) (wyd. Sony/BMG; cztery CD)
* 2005: The Collection (wyd. Sony/BMG; CD i DVD)
* 2007: Now Listen (wyd. Sony/BMG; CD)



Shakin' Stevens - The Dvd Collection

Największe przeboje Shakin`a możemy zobaczyć i posłuchać
na wydanej płycie DVD.

1. A Little Boogie Woogie (In The Back Of My Mind)
2. Come See About Me
3. What Do You Want To Make Those Eyes At Me For
4. A Rockin' Good Way (To Mess Around and Fall In Love)
5. Love Attack
6. Teardrops
7. Turning Away
8. You Drive Me Crazy
9 .Yes i do
10.A Letter To You
11.Oh Julie
12.Because I Love You
13.I might
14.Breaking Up My Heart
15.It's Raining
16.How many tears can you hide
17.Jeaebel
18.This ole house
19.Lipstick Powder & Paint
20.Green Door
21.A Love Worth Waiting For
22.Radio
23.My Cutie Cutie
24.Pink Champagne
25.Feel The Need In Me
26.Give Me Your Heart Tonight
27.It's Late

Joy



SKŁAD

* Alfred "Freddy" Jaklitsch (ur. 22 stycznia 1960)
* Manfred Temmel (ur. 25 lutego 1959)
* Andy Schweitzer
* Johannes Groebl (ur. 30 stycznia 1960)


HISTORIA

Joy - austriackie trio męskie, tworzące muzykę pop/italo disco, popularne w latach 80. XX wieku, powstałe w 1984 roku w Bad Aussee. Zasłynęło wydanym w 1985 roku singlem Touch by Touch, który osiągnął szczyty list przebojów.
Zespół Joy powstał w małej austriackiej miejscowości Bad Aussee w Austrii w 1984 w składzie Freddy Jaklitsch, Manfred Temmel, Andy Schweitzer. Ich pierwszy singiel "Lost In Hong Kong" powstał w lutym 1985. Następny singiel "Touch By Touch"[1] (wrzesień 1985) natychmiast osiągnął szczyty Europejskiej Top 20 Dance Charts i przyniósł grupie popularność stając się jego wizytówką.

Pierwszy album zespołu zatytułowany "Hello" (1986) spędził pięć tygodni na pierwszych miejscach kilku list przebojów, a zespół zyskał popularność. Do najbardziej udanych piosenek a zarazem hitów należy "Valerie"[2].

W lecie 1986 Joy powrócił do studia w celu zarejestrowania ich drugiego albumu "Joy And Tears". Do najbardziej udanych piosenek z tego albumu należy "Japanese Girls". Prawdopodobnie z powodu tej piosenki Joy uzyskał dużą popularność w Azji.

Ich tournee koncertowe w 1987 r. zebrało w sumie 60 tysięcy widzów. Po występie w Seulu, na stadionu Jam Silna Joy stał się bardzo popularny w Korei Południowej.

W następnym roku Joy dał szereg koncertów w Ameryce i Europie: Niemcy, Portugalia i Włochy.

Niedługo po tym (w 1989) i keybordzista i koproducent większości utworów Joy Andy Schweitzer opuścił zespół, aby rozpocząć solową karierę. Jednak miał uprawnienia do korzystania z oryginalnej nazwy "Joy" do nagrywania całego albumu na swoim własnym koncie.

Kolejny album został wydany przez różne spółki pod różnymi tytułami - "She's Dancing Alone" albo "Joy - 3rd". Jego styl różni się dostatecznie od oryginalnych albumów - muzyka jest zdecydowanie bardziej spokojna.

Kolejny album z melodyjnymi piosenkami "Best of Joy" został wydany w 1992 roku.

W 1994 roku dwóch członków oryginalnego Joy (Freddy i Manfred) wydało singla "Hello, Mrs. Johnson", a w 1995 - Felicidad z nowym członkiem zespołu. Tym razem piosenka nie była przeznaczona do Chińskich lub Japońskich dziewcząt, ale tajemniczych Hiszpan. Nowym członkiem zespołu został Groebl Johannes choć nie był tak wysoki jak reszta członków zespołu.

W roku 1996 Joy nagrał album "Full of Joy" w wytwórni BMG. Niestety z nieznanych powodów płyta nigdy nie została wydana, a kontrakt z BMG niedługoo wygasł.

DYSKOGRAFIA

1986 - Hello
1986 - Joy & Tears
1986 - Best
1991 - Best Of Joy
1996 - Full Of Joy



"Best Of Joy"
to składanka z największymi przebojami grupy.


1.Hello
2.Touch By Touch
3.Japanese Girls
4.Valerie
5.Loast In Hong Kong
6.Chinese Girls
7.Gimme Gimme All Of You
8.Magic Eyes
9.Black Is Black
10.Touch Me My Dear
11.I'm In Love
12.Night Of The Night
13.Coundtown of love
14.Joy Megamix
15.We Are You Hurtin`Me So Much

wtorek, 2 grudnia 2008

Samantha Fox



HISTORIA

Samantha Karen "Sam" Fox, znana także jako Sammy Fox (ur. 15 kwietnia 1966 w Londynie) – brytyjska piosenkarka, modelka i aktorka. W swoim muzycznym dorobku ma takie hity jak "Touch Me (I Want Feel Your Body)" (1986), "Do Ya Do Ya (Wanna Please Me)" (1986), "I Surrender (To The Spirit Of The Night)" (1987), "Nothing's Gonna Stop Me Now" (1987), "Let Me Be Free" (1997), "Love House" (1988), "I Only Wanna Be With You" (1988) i "Santa Maria" (1998).

Przyszła na świat w rodzinie właścicieli straganu na rynku na londyńskim East End jako starsza córka stolarza Patricka Johna Foxa (zm. 2000) i Carole Ann Wilken, ma młodszą siostrę Vanessa (ur. 1972) i przybraną siostrę Frederikę z drugiego małżeństwa ojca z dużo młodszą kobietą. Od najmłodszych lat interesowała się teatrem. Kiedy miała trzy lata po raz pierwszy pojawiła się na teatralnej scenie. W wieku pięciu lat uczestniczyła na zajęciach w Anna Scher Theatre School w Islington, północnej dzielnicy Londynu. Uczęszczała do St. Thomas More RC School. Mając dziesięć lat zadebiutowała na małym ekranie w produkcji BBC Bez wyjścia (No Way Out, 1976), a rok później uczyła się aktorstwa w Judy Dench Mountainview Theatre School. W wieku czternastu lat założyła swój pierwszy zespół, a rok potem podpisała kontrakt z wytwórnią Lamborghini Records.

Na początku 1983 roku jej matka Carole Fox wysłała kilka zdjęć swojej córki na amatorski konkurs fotograficzny modelek "Twarz i kształt 1983" organizowany przez gazetę Niedzielni ludzie (The Sunday People). Zdjęcie zdobyło drugie miejsce w konkursie i zostało opublikowane. W dniu 22 lutego 1983 roku, jej rodzice wyrazili zgodę, by ich córka brała udział w sesjach zdjęciowych topless. Wkrótce potem jej zdjęcia pojawiały się w prasie brukowej. Samantha została zaangażowana na stałe do jednego z najpopularniejszych czasopism The Sun jako "Dziewczyna ze strony 3"; w latach 1984-86 jedną stronę tego pisma ozdabiały mniej czy bardziej roznegliżowane zdjęcia. Z czasem otworzyła własny bar w Londynie. Zaprojektowała także własną kolekcję bielizny.

W drugiej połowie lat 80. rozpoczęła karierę muzyczną. Jej debiut na żywo miał miejsce w Klubie Petera Stringfellow "Hippodrome". Nagrany w 1986 roku pierwszy przebój "Touch Me (I Want Your Body)" trafił od razu na czołowe miejsca europejskich list przebojów (3 miejce w Wielkiej Brytanii; 4 w USA), singiel z utworem "Do Ya Do Ya (Wanna Please Me)" znalazł się na dziesiątej pozycji TOP 10 w Wielkiej Brytanii i nawet na 21. miejscu Listy przebojów Programu Trzeciego, gdzie gościł przez trzy tygodnie. Na rynku płytowym ukazały się trzy albumy: "Touch Me" (1986), "Samantha Fox" (1987) i "I Wanna Have Some Fun" (1988). Wystąpiła gościnnie jako Samantha Steele w sitcomie Karol w oskarżeniu (Charles in Charge, 1987) i zadebiutowała na kinowym ekranie rolą Charleen w komedii sensacyjnej Trzy widoki upału (Three Kinds of Heat, 1987). Jej hity dotarły do tak nietypowych miejsc jak Bośnia, Rosja, Ukraina i Syberia.

Po trzyletniej przerwie wydała swój czwarty album zatytułowany "Just One Night" (1991). Na płycie znalazło odzwierciedlenie jej wcześniejszych nagrań. W 1992 Jive Records wydała pierwszą oficjalną składankę "Greatest Hits" z trzema nowymi utworami.

W 1995 roku Fox próbowała powrócić do kariery przez udział z grupą Sox w programie Piosenki dla Europy (Song for Europe), Krajowych Eliminacjach Eurowizji, na których z piosenką "Go for the Heart" zajęła 4. miejsce. W 1996 roku, w wieku trzydziestu lat, pojawiła się w październikowym wydaniu Playboya.

DYSKOGRAFIA

* 1986 - Touch Me
* 1986 - Sam's Collection
* 1987 - Samantha Fox
* 1987 - The Megamix Album
* 1987 - Sam Thing Remixed
* 1988 - I Wanna Have Some Fun
* 1991 - Just One Night
* 1998 - 21st Century Fox
* 2005 - Angel With An Attitude



Fani Przygotowali DVD z największymi teledyskami.

Secret Service




SKŁAD

* Ola Håkansson - śpiew
* Ulf Wahlberg - instrumenty klawiszowe
* Tonny Lindberg - gitary
* Leif Paulsén - gitara basowa
* Leif Johansson - instrumenty perkusyjne

HISTORIA

W 1979 Ola Håkansson (znany też jako Oson), były wokalista popularnego w Szwecji w latach 60. zespołu Ola & the Janglers i pracownik wytwórni Sonet Records, wraz z kompozytorem Timem Norellem i grającym na instrumentach klawiszowych Ulfem Wahlbergiem stworzyli kilka piosenek, które wysłali na Melodifestivalen, popularny szwedzki konkurs piosenki. Nie odnieśli sukcesu, ale postanowili kontynuować wspópracę, zmieniając nazwę projektu z Ola+3 na Secret Service. Obok Oli Håkanssona (śpiew), Tima Norella and Ulfa Wahlberga (instrumenty klawiszowe) skład dopełnili Tony Lindberg (gitary), Leif Paulsen (gitara basowa) i Leif Johansson (perkusja). Rozpoczęto też współpracę z autorem tekstów Björnem Håkansonem.

Norell, który wraz z Håkanssonem był autorem większości utworów zespołu, postanowił nie występować wraz z Secret Service i nie pojawiać sie na fotografiach zespołu. Pierwszy singel Secret Service zatytułowany "Oh Susie" stał się przebojem w Szwecji i w kilku krajach Europy i Ameryki Południowej. Tak samo zatytułowany album, zawierający drugi przebój "Ten O'Clock Postman", w Szwecji uzyskał status złotej płyty. Sukces grupy przypieczętowała piosenka "Flash in the Night" (1982, na płycie Cutting Corners) odnotowana na listach przebojów w całej kontynentalnej Europie. W połowie lat 80. Norell i Håkansson zaczęli tworzyć i produkować dla innych artystów. Piosenka "The Way You Are" zaśpiewana przez Osona w duecie z byłą wokalistką ABBY Agnethą Fältskog stała się złotym singlem w Szwecji.

W tym czasie, na fali popularności Secret Service również w Polsce, firma Wifon wydała w 1986 składankowy album zespołu pt. Greatest Hits.

W 1987 sami Håkansson, Norell, i Wahlberg wraz z multiinstrumentalistą Andersem Hanssonem i basistą Matsem A. Lindbergiem wydali Aux Deux Magots - ostatni album sygnowany przez Secret Service. Następnie Hansson wraz Håkanssonem and Norellem utworzyli Megatrio, szwedzką wersję spółki producenckiej Stock-Aitken-Waterman. Na początku lat 90. Norell i Håkansson wraz z Alexandrem Bardem tworzyli następne trio producenckie Norell Oson Bard.

W 1992 Ola Håkansson wraz ze współpracownikami założyli Stockholm Records - spółkę joint venture wraz z potentatem PolyGram. Firma współpracowała z Army Of Lovers, The Cardigans i z wielu innymi.

DYSKOGRAFIA

* Oh Susie, 1979
* Ye Si Ca, 1981
* Cutting Corners, 1982
* Jupiter Sign, 1984
* When the Night Closes In, 1985
* Aux deux Magots, 1987
* Top Secret - Greatest Hits, 2000



Fani przygotowali płytę DVD z teledyskami i mini koncertem.

01-Flash In The Night
02-Oh Susie
03-Ten O`Clock Postman
04-Ye Si Ca
05-Cry Softly(time is mourning)
06-Jo- Anne Jo-Anne
07-Flash In The Night(clip)
08-Fly Like The Eagle(Duet With Agnetta Feltskog)
09-Say Say
10-When The Night Closes In
11-How I Want You
12-Let Us Dance Just
13-Night City
14-Do You Remember
15-Feel You Near Me

RETRO FM - LIVE
16-Flash In The Night
17-L.A. Goodbye
18-Cry Softly(time is mourning)
19-Oh Susie
20-Ten O`Clock Postman