piątek, 5 grudnia 2008

Shaki`n Stevens



HISTORIA

Shakin' Stevens, znany także jako 'Shaky', właściwie Michael Barratt (ur. 4 marca 1948 roku w Ely, miasteczku w Walii) - walijski piosenkarz rock and rollowy, muzyki pop i autor tekstów piosenek, który zdobył największą popularność w latach 80.

Jest najmłodszym z jedenaściorga dzieci Jacka (zm. 1972 w wieku 75 lat) i May Barratt. Jego ojciec był weteranem I wojny światowej, w 1948 roku pracował w branży handlu budowlanego.

W dniu 7 października 1967 roku poślubił Carole, mają troje dzieci. Zamieszkali w Surrey.

Swoją karierę rozpoczął w latach 60. z menadżerem Paulem Barrettem i zespołem The Sunsets, który prezentował rock'n'roll lat 50.. W grudniu 1969 roku wystąpił przed koncertem zespołu The Rolling Stones. Rok później podpisał kontrakt z firmą Parlophone Records, która wydała jego debiutancką płytę A Legend (1970). W 1977 roku shake porzucił grupę The Sunsets i wystąpił w musicalu Jacka Gooda Elvis!. Pojawiał się regularnie w programie rozrywkowym Oh Boy, gdzie wykonał piosenkę "Hot Dog".

W 1981 roku jego przebój This Ole House trafił na pierwsze miejsce brytyjskiej listy przebojów, a jego album Shaky (1981) również stał się numerem jeden. W latach 80. wylansował takie hity jak You Drive Me Crazy (1981), This Ole House (1981), Oh Julie (1982), Shirley (1982), Give Me Your Heart Tonight (1982), Cry Just A Little Bit (1983), A Rockin' Good Way w duecie z Bonnie Tyler (1984), A Letter To You (1984), Breaking Up My Heart (1985), Lipstick Powder And Paint (1985), Merry Christmas Everyone (1985), Because I Love You (1986) i Come See About Me (1987). Swój hit Teardrops (1984) nagrał z gitarzystą Hankiem B. Marvinem, współpracował także z Rogerem Taylorem, Bonnie Tyler i Dave Edmundsem. W 1990 roku pojawił się z utworem I Might (Top 20), a dwa lata potem na UK Top 40 z piosenką Radio (1992). Odniósł sukces w Danii z płytą "A Whole Lotta Shaky" (podwójna platyna w 1994).

W maju 2007 roku w Danii zrealizował swój kolejny album Now Listen (#8). W grudniu 2007 powrócił na 22. miejsce brytyjskiej listy przebojów z przebojem Merry Christmas Everyone. Rok 2008 to festiwale: Glastonbury w Anglii, Rundfunk w Berlinie. W sierpniu 2008 wystąpił na festiwalu w Sopocie (Sopot Festival).8 grudnia 2008 płyta "Now Listen" ukaże się oficjalnie w Polsce(Sony Music).

DYSKOGRAFIA

* 1970: A Legend (wyd. Parlophone; LP i kaseta)
* 1971: I'm No J.D. (wyd. CBS; LP, kaseta i CD)
* 1972: Rockin' And Shakin' (wyd. Contour; LP, kaseta i CD)
* 1973: Shakin' Stevens & The Sunsets (wyd. Emerald; LP)
* 1978: Play Loud (wyd. Track; LP i kaseta)
* 1979: The Track Years (wyd. Media; LP, kaseta i CD)
* 1980: Take One (wyd. Epic; LP, kaseta i CD)
* 1980: Marie Marie (wyd. Epic; LP i kaseta)
* 1981: This Ole House (wyd. Epic; LP, kaseta i CD)
* 1981: Shaky - Green Door (wyd. Epic; LP, kaseta i CD)
* 1982: Hot Dog (wyd. Epic; LP i kaseta)
* 1982: Give Me Your Heart Tonight (wyd. Epic; LP, kaseta i CD)
* 1983: The Bop Won't Stop (wyd. Epic; LP, kaseta i CD)
* 1984: Greatest Hits (wyd. Epic; LP, kaseta i CD)
* 1985: Lipstick Powder And Paint (wyd. Epic; LP, kaseta i CD)
* 1987: Let's Boogie (wyd. Epic; LP, kaseta i CD)
* 1988: A Whole Lotta Hits (wyd. Epic; LP, kaseta i CD)
* 1990: There's Two Kinds Of Music...Rock And Roll (wyd. Telstar; LP, kaseta, CD i VHS)
* 1991: Merry Christmas Everyone (wyd. Epic; LP, kaseta i CD)
* 1992: The Epic Years (wyd. Epic; kaseta, CD i VHS)
* The Singles Collection - The A & B Sides (4 CD Set) (wyd. Sony/BMG; cztery CD)
* 2005: The Collection (wyd. Sony/BMG; CD i DVD)
* 2007: Now Listen (wyd. Sony/BMG; CD)



Shakin' Stevens - The Dvd Collection

Największe przeboje Shakin`a możemy zobaczyć i posłuchać
na wydanej płycie DVD.

1. A Little Boogie Woogie (In The Back Of My Mind)
2. Come See About Me
3. What Do You Want To Make Those Eyes At Me For
4. A Rockin' Good Way (To Mess Around and Fall In Love)
5. Love Attack
6. Teardrops
7. Turning Away
8. You Drive Me Crazy
9 .Yes i do
10.A Letter To You
11.Oh Julie
12.Because I Love You
13.I might
14.Breaking Up My Heart
15.It's Raining
16.How many tears can you hide
17.Jeaebel
18.This ole house
19.Lipstick Powder & Paint
20.Green Door
21.A Love Worth Waiting For
22.Radio
23.My Cutie Cutie
24.Pink Champagne
25.Feel The Need In Me
26.Give Me Your Heart Tonight
27.It's Late

Joy



SKŁAD

* Alfred "Freddy" Jaklitsch (ur. 22 stycznia 1960)
* Manfred Temmel (ur. 25 lutego 1959)
* Andy Schweitzer
* Johannes Groebl (ur. 30 stycznia 1960)


HISTORIA

Joy - austriackie trio męskie, tworzące muzykę pop/italo disco, popularne w latach 80. XX wieku, powstałe w 1984 roku w Bad Aussee. Zasłynęło wydanym w 1985 roku singlem Touch by Touch, który osiągnął szczyty list przebojów.
Zespół Joy powstał w małej austriackiej miejscowości Bad Aussee w Austrii w 1984 w składzie Freddy Jaklitsch, Manfred Temmel, Andy Schweitzer. Ich pierwszy singiel "Lost In Hong Kong" powstał w lutym 1985. Następny singiel "Touch By Touch"[1] (wrzesień 1985) natychmiast osiągnął szczyty Europejskiej Top 20 Dance Charts i przyniósł grupie popularność stając się jego wizytówką.

Pierwszy album zespołu zatytułowany "Hello" (1986) spędził pięć tygodni na pierwszych miejscach kilku list przebojów, a zespół zyskał popularność. Do najbardziej udanych piosenek a zarazem hitów należy "Valerie"[2].

W lecie 1986 Joy powrócił do studia w celu zarejestrowania ich drugiego albumu "Joy And Tears". Do najbardziej udanych piosenek z tego albumu należy "Japanese Girls". Prawdopodobnie z powodu tej piosenki Joy uzyskał dużą popularność w Azji.

Ich tournee koncertowe w 1987 r. zebrało w sumie 60 tysięcy widzów. Po występie w Seulu, na stadionu Jam Silna Joy stał się bardzo popularny w Korei Południowej.

W następnym roku Joy dał szereg koncertów w Ameryce i Europie: Niemcy, Portugalia i Włochy.

Niedługo po tym (w 1989) i keybordzista i koproducent większości utworów Joy Andy Schweitzer opuścił zespół, aby rozpocząć solową karierę. Jednak miał uprawnienia do korzystania z oryginalnej nazwy "Joy" do nagrywania całego albumu na swoim własnym koncie.

Kolejny album został wydany przez różne spółki pod różnymi tytułami - "She's Dancing Alone" albo "Joy - 3rd". Jego styl różni się dostatecznie od oryginalnych albumów - muzyka jest zdecydowanie bardziej spokojna.

Kolejny album z melodyjnymi piosenkami "Best of Joy" został wydany w 1992 roku.

W 1994 roku dwóch członków oryginalnego Joy (Freddy i Manfred) wydało singla "Hello, Mrs. Johnson", a w 1995 - Felicidad z nowym członkiem zespołu. Tym razem piosenka nie była przeznaczona do Chińskich lub Japońskich dziewcząt, ale tajemniczych Hiszpan. Nowym członkiem zespołu został Groebl Johannes choć nie był tak wysoki jak reszta członków zespołu.

W roku 1996 Joy nagrał album "Full of Joy" w wytwórni BMG. Niestety z nieznanych powodów płyta nigdy nie została wydana, a kontrakt z BMG niedługoo wygasł.

DYSKOGRAFIA

1986 - Hello
1986 - Joy & Tears
1986 - Best
1991 - Best Of Joy
1996 - Full Of Joy



"Best Of Joy"
to składanka z największymi przebojami grupy.


1.Hello
2.Touch By Touch
3.Japanese Girls
4.Valerie
5.Loast In Hong Kong
6.Chinese Girls
7.Gimme Gimme All Of You
8.Magic Eyes
9.Black Is Black
10.Touch Me My Dear
11.I'm In Love
12.Night Of The Night
13.Coundtown of love
14.Joy Megamix
15.We Are You Hurtin`Me So Much

wtorek, 2 grudnia 2008

Samantha Fox



HISTORIA

Samantha Karen "Sam" Fox, znana także jako Sammy Fox (ur. 15 kwietnia 1966 w Londynie) – brytyjska piosenkarka, modelka i aktorka. W swoim muzycznym dorobku ma takie hity jak "Touch Me (I Want Feel Your Body)" (1986), "Do Ya Do Ya (Wanna Please Me)" (1986), "I Surrender (To The Spirit Of The Night)" (1987), "Nothing's Gonna Stop Me Now" (1987), "Let Me Be Free" (1997), "Love House" (1988), "I Only Wanna Be With You" (1988) i "Santa Maria" (1998).

Przyszła na świat w rodzinie właścicieli straganu na rynku na londyńskim East End jako starsza córka stolarza Patricka Johna Foxa (zm. 2000) i Carole Ann Wilken, ma młodszą siostrę Vanessa (ur. 1972) i przybraną siostrę Frederikę z drugiego małżeństwa ojca z dużo młodszą kobietą. Od najmłodszych lat interesowała się teatrem. Kiedy miała trzy lata po raz pierwszy pojawiła się na teatralnej scenie. W wieku pięciu lat uczestniczyła na zajęciach w Anna Scher Theatre School w Islington, północnej dzielnicy Londynu. Uczęszczała do St. Thomas More RC School. Mając dziesięć lat zadebiutowała na małym ekranie w produkcji BBC Bez wyjścia (No Way Out, 1976), a rok później uczyła się aktorstwa w Judy Dench Mountainview Theatre School. W wieku czternastu lat założyła swój pierwszy zespół, a rok potem podpisała kontrakt z wytwórnią Lamborghini Records.

Na początku 1983 roku jej matka Carole Fox wysłała kilka zdjęć swojej córki na amatorski konkurs fotograficzny modelek "Twarz i kształt 1983" organizowany przez gazetę Niedzielni ludzie (The Sunday People). Zdjęcie zdobyło drugie miejsce w konkursie i zostało opublikowane. W dniu 22 lutego 1983 roku, jej rodzice wyrazili zgodę, by ich córka brała udział w sesjach zdjęciowych topless. Wkrótce potem jej zdjęcia pojawiały się w prasie brukowej. Samantha została zaangażowana na stałe do jednego z najpopularniejszych czasopism The Sun jako "Dziewczyna ze strony 3"; w latach 1984-86 jedną stronę tego pisma ozdabiały mniej czy bardziej roznegliżowane zdjęcia. Z czasem otworzyła własny bar w Londynie. Zaprojektowała także własną kolekcję bielizny.

W drugiej połowie lat 80. rozpoczęła karierę muzyczną. Jej debiut na żywo miał miejsce w Klubie Petera Stringfellow "Hippodrome". Nagrany w 1986 roku pierwszy przebój "Touch Me (I Want Your Body)" trafił od razu na czołowe miejsca europejskich list przebojów (3 miejce w Wielkiej Brytanii; 4 w USA), singiel z utworem "Do Ya Do Ya (Wanna Please Me)" znalazł się na dziesiątej pozycji TOP 10 w Wielkiej Brytanii i nawet na 21. miejscu Listy przebojów Programu Trzeciego, gdzie gościł przez trzy tygodnie. Na rynku płytowym ukazały się trzy albumy: "Touch Me" (1986), "Samantha Fox" (1987) i "I Wanna Have Some Fun" (1988). Wystąpiła gościnnie jako Samantha Steele w sitcomie Karol w oskarżeniu (Charles in Charge, 1987) i zadebiutowała na kinowym ekranie rolą Charleen w komedii sensacyjnej Trzy widoki upału (Three Kinds of Heat, 1987). Jej hity dotarły do tak nietypowych miejsc jak Bośnia, Rosja, Ukraina i Syberia.

Po trzyletniej przerwie wydała swój czwarty album zatytułowany "Just One Night" (1991). Na płycie znalazło odzwierciedlenie jej wcześniejszych nagrań. W 1992 Jive Records wydała pierwszą oficjalną składankę "Greatest Hits" z trzema nowymi utworami.

W 1995 roku Fox próbowała powrócić do kariery przez udział z grupą Sox w programie Piosenki dla Europy (Song for Europe), Krajowych Eliminacjach Eurowizji, na których z piosenką "Go for the Heart" zajęła 4. miejsce. W 1996 roku, w wieku trzydziestu lat, pojawiła się w październikowym wydaniu Playboya.

DYSKOGRAFIA

* 1986 - Touch Me
* 1986 - Sam's Collection
* 1987 - Samantha Fox
* 1987 - The Megamix Album
* 1987 - Sam Thing Remixed
* 1988 - I Wanna Have Some Fun
* 1991 - Just One Night
* 1998 - 21st Century Fox
* 2005 - Angel With An Attitude



Fani Przygotowali DVD z największymi teledyskami.

Secret Service




SKŁAD

* Ola Håkansson - śpiew
* Ulf Wahlberg - instrumenty klawiszowe
* Tonny Lindberg - gitary
* Leif Paulsén - gitara basowa
* Leif Johansson - instrumenty perkusyjne

HISTORIA

W 1979 Ola Håkansson (znany też jako Oson), były wokalista popularnego w Szwecji w latach 60. zespołu Ola & the Janglers i pracownik wytwórni Sonet Records, wraz z kompozytorem Timem Norellem i grającym na instrumentach klawiszowych Ulfem Wahlbergiem stworzyli kilka piosenek, które wysłali na Melodifestivalen, popularny szwedzki konkurs piosenki. Nie odnieśli sukcesu, ale postanowili kontynuować wspópracę, zmieniając nazwę projektu z Ola+3 na Secret Service. Obok Oli Håkanssona (śpiew), Tima Norella and Ulfa Wahlberga (instrumenty klawiszowe) skład dopełnili Tony Lindberg (gitary), Leif Paulsen (gitara basowa) i Leif Johansson (perkusja). Rozpoczęto też współpracę z autorem tekstów Björnem Håkansonem.

Norell, który wraz z Håkanssonem był autorem większości utworów zespołu, postanowił nie występować wraz z Secret Service i nie pojawiać sie na fotografiach zespołu. Pierwszy singel Secret Service zatytułowany "Oh Susie" stał się przebojem w Szwecji i w kilku krajach Europy i Ameryki Południowej. Tak samo zatytułowany album, zawierający drugi przebój "Ten O'Clock Postman", w Szwecji uzyskał status złotej płyty. Sukces grupy przypieczętowała piosenka "Flash in the Night" (1982, na płycie Cutting Corners) odnotowana na listach przebojów w całej kontynentalnej Europie. W połowie lat 80. Norell i Håkansson zaczęli tworzyć i produkować dla innych artystów. Piosenka "The Way You Are" zaśpiewana przez Osona w duecie z byłą wokalistką ABBY Agnethą Fältskog stała się złotym singlem w Szwecji.

W tym czasie, na fali popularności Secret Service również w Polsce, firma Wifon wydała w 1986 składankowy album zespołu pt. Greatest Hits.

W 1987 sami Håkansson, Norell, i Wahlberg wraz z multiinstrumentalistą Andersem Hanssonem i basistą Matsem A. Lindbergiem wydali Aux Deux Magots - ostatni album sygnowany przez Secret Service. Następnie Hansson wraz Håkanssonem and Norellem utworzyli Megatrio, szwedzką wersję spółki producenckiej Stock-Aitken-Waterman. Na początku lat 90. Norell i Håkansson wraz z Alexandrem Bardem tworzyli następne trio producenckie Norell Oson Bard.

W 1992 Ola Håkansson wraz ze współpracownikami założyli Stockholm Records - spółkę joint venture wraz z potentatem PolyGram. Firma współpracowała z Army Of Lovers, The Cardigans i z wielu innymi.

DYSKOGRAFIA

* Oh Susie, 1979
* Ye Si Ca, 1981
* Cutting Corners, 1982
* Jupiter Sign, 1984
* When the Night Closes In, 1985
* Aux deux Magots, 1987
* Top Secret - Greatest Hits, 2000



Fani przygotowali płytę DVD z teledyskami i mini koncertem.

01-Flash In The Night
02-Oh Susie
03-Ten O`Clock Postman
04-Ye Si Ca
05-Cry Softly(time is mourning)
06-Jo- Anne Jo-Anne
07-Flash In The Night(clip)
08-Fly Like The Eagle(Duet With Agnetta Feltskog)
09-Say Say
10-When The Night Closes In
11-How I Want You
12-Let Us Dance Just
13-Night City
14-Do You Remember
15-Feel You Near Me

RETRO FM - LIVE
16-Flash In The Night
17-L.A. Goodbye
18-Cry Softly(time is mourning)
19-Oh Susie
20-Ten O`Clock Postman

piątek, 28 listopada 2008

Pet Shop Boys



HISTORIA

Pet Shop Boys – brytyjska grupa muzyczna (duet), grająca muzykę elektroniczną z elementami dance, utworzona w 1981 roku. Zespół gra różne kombinacje, mieszając style muzyki elektronicznej z popową, dance oraz disco. Do największych przebojów można zaliczyć: West End Girls (swojego czasu okrzyknięty najlepszą piosenką wszech czasów), It's A Sin, Always On My Mind, Suburbia, Domino Dancing, Go West i wiele innych. Największy okres popularności grupy przypada na lata 80'.

Duet tworzą wokalista Neil Tennant i klawiszowiec Chris Lowe. 19 sierpnia 1981 roku spotkali się przypadkowo w sklepie elektronicznym na Kings Road w Londynie. Grupa, którą stworzyli, początkowo miała się nazywać "West End". Nazwę "Pet Shop Boys" zapożyczyli później od znajomych, którzy pracowali w sklepie zoologicznym.

8 października 2007 r. ukazał się kolejny album duetu 'Disco 4' zawierający remiksy utworów własnych, a także takich wykonawców jak: Madonna, The Killers, Yoko Ono, Atomizer i Rammstein.

DYSKOGRAFIA

* Please (1986)
* Disco (płyta z remiksami, 1986)
* Actually (1987)
* Introspective (1988)
* Behaviour (1990)
* Very (1993)
* Relentless (1993)
* Disco 2" (płyta z remiksami, 1994)
* Alternative (utwory ze stron B singli, 1995)
* Bilingual (1996)
* Nightlife (1999)
* Release (2002)
* Disco 3 (płyta z remiksami, 2003)
* PopArt: The Hits (składanka, 2003)
* Battleship Potemkin (soundtrack, 2005)
* Fundamental (2006)
* Concrete (live, 2006)
* Disco 4 (remiksy utworow innych wykonawcow)2007



DVD z największymi hitami zespołu.


1 Opportunities (let's Make Lots Of Money) (wersja Oryginalna)
2 West End Girls
3 Love Comes Quickly
4 Opportunities (let's Make Lots Of Money) (druga Wersja)
5 Suburbia
6 Paninaro
7 It's A Sin
8 What Have I Done To Deserve This?
9 Rent
10 Always On My Mind
11 Heart
12 Domino Dancing
13 Left To My Own Devices
14 It's Alright
15 So Hard
16 Being Boring
17 How Can You Expect To Be Taken Seriously?
18 Where The Streets Have No Name (i Can't Take My Eyes Off
You)
19 Jealousy
20 Dj Culture
21 Was It Worth It?
22 Can You Forgive Her?
23 Go West
24 I Wouldn't Normally Do This Kind Of Thing
25 Liberation
26 Yesterday, When I Was Mad
27 Paninaro '95
28 Before
29 Se A Vida E (that's The Way Life Is)
30 Single-bilingual
31 A Red Letter Day
32 Somewhere
33 I Don't Know What You Want But I Can't Give It Any More
34 New York City Boy
35 You Only Tell Me You Love Me When You're Drunk
36 I Get Along
37 E-mail
38 Domino Dancing (wersja Rozszerzona)
39 So Hard (wersja Rozszerzona)
40 Go West (wersja Rozszerzona)

środa, 26 listopada 2008

Dj.Jano - Kolory



Absolutna Światowa Premiera!

Przedstawiam swoją pierwszą płytę,
która co prawda została wyprodukowana parę lat temu,
ale nigdy i nigdzie nie była prezentowana.
Praca nad tą płytą zajęła mi pół roku.
Styl muzyki na tej płytce to Dance i coś w stylu lat`80-tych.

Muzyka,Wykonanie i Produkcja >> Filmaniak

TRACKLIST

Kolory
Party
Magic (extendet mix)
House Power
World Of Sound
Taste love
Get Ready
Dance Maschine

>>>Płytę można rozpowszechniać za darmo!<<<
Zapraszam do pobierania i oceny.

THIS IS MY PRODUCTION
FREE DOWNLOAD
FREE LICENCE

DOWNLOAD
http://rapidshare.com/files/151682441/Dj.Jano_-_Kolory.rar

Password:megamax forum

wtorek, 25 listopada 2008

Fancy




HISTORIA


Fancy (właśc. Manfred Alois Segieth, ur. 7 lipca 1946 w Monachium)
Kiedy młody Fancy po ukończeniu szkoły postanowił zostać mnichem, mało kto mógł przypuszczać, że ten utalentowany muzycznie (świetnie grał na gitarze) facet stanie się największą solową gwiazdą na niemieckiej scenie disco. Fancy jako młody chłopak bardzo często udzielał się na estradzie a jego hobby przeradzało się w pasje. W 1984 roku po długich poszukiwaniach Fancy trafił na Todda Candiego, który napisał dla niego pierwsze przeboje. Piosenki takie jak "Slice me nice" oraz "Chinese Eyes" całkowicie podbiły rynki ówczesnej Europy. Fancy zdecydował się na koncertowanie na żywo. Dzięki doświadczeniom z dzieciństwa artysta świetnie czuł się na scenie, a publiczność doceniała jego występy. Fancy koncertował w USA i we Francji; kiedy w 1985 roku nagrał wielki przebój "Bolero" do jego stóp padła Hiszpania. Sukcesy pozwoliły mu na wydanie pierwszego albumu zatytułowanego "Get your kicks" – a long play doczekał się statusu złotej płyty w kilku krajach. Kolejne hity i kolejne albumy szybko znikały z półek. Drugi album "Contact" wypromował takie hity jak "Lady of ice" czy wspomiane już "Bolero" (1 miejsce w Hiszpanii przez 6 miesięcy). Gorączka Fancyego ogarniała Europę, jej kulminacyjnym momentem było wydanie w 1988 roku słynnego na całym świecie singla "Flames of love". Został on sprzedany w dziesiątkach milionów egzemplarzy. Po tym sukcesie wydano pierwszy zbiór jego największych hitów na płycie zatytułowanej "Gold". Album ten zawierał następny hit po "Flames of love" zatytułowany "Fools cry". Na początku lat dziewięćdziesiątych Fancy nieco odbiegł od stylu, jaki prezentował na dotychczasowych płytach. Owocem tego był album "Six – Deep in my heart" zrobiony w stylu rap i hi-energy (część materiału to starsze już kawałki w nowych wersjach z udziałem rappera Steve D-5). Na podsumowanie dziesięcioletniej kariery Fancy zaserwował drugą już składankę największych hitów "It's me The hits 1984-1994" z dwoma premierowymi utworami "Long way to paradise" (singel promujący płytę) i "Wait by the radio". Obie piosenki przypominały dyskotekowy styl Fancyego z lat osiemdziesiątych. Na uwagę zasługują jego następne albumy z lat 1995 i 1996. "Blue Planet Zikastar" był jednym z lepszych, wydanych w latach dziewięćdziesiątych albumów. W 1996 roku Fancy podjął współpracę z producentami o nazwiskach Heiler i Schrupp. Spod ich ręki wyszedł materiał na dwie płyty nagrane w tym samym, 1996 roku, a mianowicie "Colours of life" i "Christmas in Vegas".

Na fali powrotów wielkich gwiazd disco w 1998 roku (mowa tu o Modern Talking, Bad Boys Blue i C.C. Catch) Fancy przypomniał się ze swoim sztandarowym hitem "Flames of love", tym razem w nowych wersjach, oraz albumami "Hit Party" i "Best of" ze słynnym Megamixem na 1998 rok. Rok później wraz z producentami znanego duetu Dance – E-rotic, Fancy wydał, chyba najbardziej dyskotekową płytę w jego karierze, zatytułowaną po prostu "D.I.S.C.O" W 2000 roku na eliminacjach do konkursu Eurowizji z piosenką "We can move the mountain" Fancy zajął 5 miejsce.

Ostatnie albumy nie cieszyły się już taką popularnością. Były to w większości reedycje znanego już albumu "Six" do których dokładano kilka nowych utworów. Polewą na torcie można uznać album z największymi hitami, zaśpiewanymi po niemiecku. Fancy zasłynął nie tylko jako wokalista, ale doceniano go także za piosenki, które tworzył dla innych wykonawców. Produkował nagrania dla Granta Millera czy Mozzarta ("Money", "Jasmin China Girl"). Fancy współpracował również z Amandą Lear, Lindą Jo Rizzo, Robertem Grace oraz duetem włoskim: Albano i Romina Power.

W październiku 2008 Fancy wydał swoją najnowszą płytę zatytułowaną "Forever magic" na którym znajdują się stare utwory jak i zupełnie nowy materiał, a singlem promującym jest utwór w typowym dla Fancyego stylu lat 80tych zatytułowany "For one night in heaven".Płyta ta zostałą wydana tylko na rynek rosyjski. na rynku europejskim jest zapowiadana na początku roku 2009

DYSKOGRAFIA

* 1985: Get Your Kicks
* 1986: Contact
* 1988: Flames of Love
* 1988: Gold
* 1988: Gold Remix
* 1989: All My loving
* 1990: Five
* 1991: Six: Deep In My Heart
* 1994: It's Me
* 1995: Blue Planet Zikastar
* 1996: Colours Of Life
* 1996: Christmas In Vegas
* 1998: Hit Party
* 1998: Best of
* 1998: Blue Planet (wersja z 99 r.)
* 1999: D.I.S.C.O.
* 2000: Strip Down
* 2001: Deep In My Heart (Neuauflage von "Six")
* 2001: Fancy For Fans
* 2001: Locomotion
* 2003: Best of... – Die Hits Auf Deutsch
* 2004: Greatest Hits
* 2004: Voices From Heaven (reedycja "Christmas in Vegas")
* 2008: Forever magic



Fancy - 20 Years On Stage

Kto nie pamięta takich przebojów jak
flames of love , Bolero , Slice me nice...
i można by wymieniać jeszcze długo.
Artysta o dość kontrowersyjnym image
ale jego piosenki to świetnie wpadające w ucho melodie.
Fancy wydał DVD z okazji 20 lat na scenie.

01 Opening
02 Slice Me Nice
03 Chinese Eyes
04 Running Man
05 Bolero
06 Lady Of Ice
07 Flames Of Love
08 Fools Cry
09 Deep In My Heart (Medley)
10 No More Sin (Medley)
11 Deep In My Heart (Medley)
12 Go West (Medley)
13 Always On My Mind (Medley)
14 Your Disco (Needs You) (Medley)
15 Wear My Ring Around My Neck
16 Na Na Na Na Hey Hey Kiss Him Goodbye (Instrumental)
BONUS
ALL MY LOVING (VIDEO)
LOVE HAS CALLED ME HOME (VIDEO)
TIGERCLIP, KIATO(VIDEO)



FANCY - For Fans The Best Of 1984-2001

+ Teledyski
+ Photogallery
+ Biography

1. Flames Of Love
2. Na Na Na Na Hey Hey Hey Hey Kiss Him Goodbay
3. All My Lovinng
4. When Guardian Angels Cry
5. Chinese Eyes
6. Again And again
7. Bolero
8. Love Has Called Me Home
9. Fools Cry

C.C.Catch



HISTORIA

C.C. Catch (właściwie Caroline Catherine Müller, ur. 31 lipca 1964 w Oss, Holandia)
Jej matką jest Holenderka Corry, a ojcem Niemiec Jürgen. Karierę muzyczną rozpoczynała na początku lat 80. XX wieku, kiedy to śpiewała w dziewczęcym kwartecie Optimal. W skład Optimal, oprócz Caroliny wchodziły także: Claudia, Sylvia i Sabina. Razem wydały dwa single: "Er War Magnetisch" oraz "Good-Bye / Kimi-Gasuki".

W 1985 r. podczas występu w Hamburgu zainteresował się nią Dieter Bohlen z zespołu Modern Talking. Muzyk postanowił nawiązać z nią współpracę, napisał dla utwór I Can Lose My Heart Tonight, który początkowo miał być wykonywany przez Modern Talking i wybrał dla niej pseudonim C. C. Catch. Wcześniej tę piosenkę w wersji niemieckiej Keine Träne Tut Mir Leid wykonywała Mary Roos. W lipcu 1985 ukazał się singel z tą piosenką. Zdobyła powodzenie w dyskotekach, a na listach przebojów uplasowała się na 13. pozycji. Na kolejny singel i jej pierwszy album Catch The Catch ukazały się w 1986 roku. Na fali popularności artystki, Dieter Bohlen napisał dla niej utwory na kolejny album, Welcome To The Heartbreak Hotel, który ukazał się jeszcze w tym samym roku. We współpracy z kompozytorem, Carolina wydała razem 5 albumów. Pod koniec dekady lat 80. piosenkarka zakończyła współpracę z Bohlenem i wyjechała do Wielkiej Brytanii, aby tam kontynuować karierę muzyczną, zmieniając styl.

W 1989 roku wydała album Hear What I Say, który nie cieszył się popularnością taką jak poprzednie. To samo było z singlami Big Time i Midnight Hour. Carolina postanowiła wycofać się z muzycznego świata. Powróciła w 1998 roku, kiedy to ukazał się album Best Of '98. Znalazły się na nim dwa jej wielkie przeboje w nowych wersjach: I Can Lose My Heart Tonight i Soul Survivor wraz z raperem Krayzee, oraz stare przeboje w oryginalnych aranżacjach. Jej kolejny singel ukazał się dopiero w roku 2003 Shake Your Head, lecz przeszedł na rynku muzycznym bez większego rozgłosu.

DYSKOGRAFIA

ALBUMY
* 1986 Catch the Catch
* 1986 Welcome To The HeartBreak Hotel
* 1987 Like A Hurricane
* 1988 Big Fun
* 1988 Diamonds
* 1989 Hear What I Say

SKŁADANKI
* 1988 Strangers By Night
* 1989 C.C. Catch: Super 20
* 1989 Classics
* 1989 Super Disco Hits
* 1990 The Deacde Remix
* 1991 Back Seat Of Your Cadillac
* 1998 Best of 98
* 2000 The Best Of x3CD
* 2005 Catch The Hits - The Ultimate Collection




C.C.Catch - Catch The Hits
CC.Catch wydała DVD z jej największymi teledyskami.

01. Cause You Are Young
02. Strangers By Night
03. Heartbreak Hotel
04. Heaven And Hell
05. Soul Survivor
06. House Of Mystic Lights
07. Backseat Of Your Cadillac
08. Summer Kisses
09. Baby I Need Your Love
10. Big Time
11. Midnight Hour

Blue System



HISTORIA

Zespół Blue System powstał po rozpadzie grupy Modern Talking w 1987r.
i zakończył działalność wraz z jej reaktywacją.
Blue Sysytem założył Dieter Bohlen.Zespól nie grał utworów w stylu
Modern Talking ale raczej popowe klimaty co moim zdaniem
było dobrym posunięciem Dietera.Formacja Blue System była dość nietypowa z uwagi na to, że zespołem była tylko podczas koncertów. Albumy nagrywali tylko Dieter Bohlen (kompozytor, tekściarz, producent) i Luis Rodriguez (współproducent) z pomocą zatrudnianych na tę okazję muzyków sesyjnych. Według BMG,zespół sprzedał ponad 5 milionów płyt (stan na 1998 rok).

Tradycję Blue System kontynuuje chórek zespołu pod nazwą Systems in Blue.

DYSKOGRAFIA

1987 - Walking On A Rainbow
1988 - Body Heat
1989 - Twilight
1990 - Obsession
1991 - Seeds Of Heaven
1991 - Déjà Vu
1992 - Hello America
1993 - Backstreet Dreams
1994 - X - Ten
1996 - Body To Body
1997 - Here I Am



Blue System - The DVD

Fani zmontowali płytę DVD z teledyskami Blue System.

1.48 hours
2.6 years 6 night
3.Behind the silence
4.Body to body
5.Dr.Mabuse
6.History
7.Love is such a lonely
8.love me on the rocks
9.Love suite
10.My bed is too big
11.Only with you
12.Silent water
13.Sorry little Sarah
14.Under my skin
15.When Sarah smile

Alphaville



HISTORIA

Alphaville – grupa muzyczna powstała w Münster grająca muzykę opartą na syntezatorach, z pogranicza rocka i synth popu, nawiązującą do stylów new romantic i rocka elektronicznego. Jeden z najbardziej popularnych zespołów lat 80. XX wieku. Największym przebojem zespołu jest utwór Forever Young pochodzący z debiutanckiego albumu o tym samym tytule (1984). Utwór ten uznawany jest przez wielu za swoisty hymn pokolenia, które wychowywało się w latach 80. Ponadto grupa wylansowała wiele innych wielkich przebojów dekady – m.in. Big in Japan, czy Sounds Like a Melody.
Zespół został założony w 1982 r. przez Mariana Golda, Bernharda Lloyda i Franka Mertensa – członków wieloosobowej grupy artystycznej Nelson. Debiut zespołu miał miejsce w roku 1984. Pierwszym singlem był Big in Japan, natomiast następnymi wydanymi w tym samym roku: Sounds Like a Melody oraz Forever Young. Wkrótce po wydaniu powyższych singli (które okazały się ogromnym sukcesem na skalę światową) zespół nagrał debiutancki album – Forever Young. Pomimo sukcesu, który został osiągnięty, jeszcze w 1984 r. zespół opuścił Frank Mertens. W styczniu 1985 zastąpił go Ricky Echolette, który współpracował już z zespołem przy produkowaniu debiutanckiego krążka. Czwartym singlem, wydanym już w zmienionym składzie w 1985 r., był The Jet Set – ostatni singel z debiutanckiego albumu grupy.
W roku 1986 zespół wydał swój drugi album studyjny – Afternoons in Utopia. Pierwszy singel z tej płyty – Dance with me ponownie okazał się sukcesem. Z krążka pochodzą ponadto dwa inne single: Universal Daddy i Jerusalem.

Kolejną, trzecią studyjną płytą zespołu jest album The Breathtaking Blue. Został on wydany w 1989 r. na krążku CD+G, który poza utworami zawierał treści piosenek w wersji oryginalnej – angielskiej oraz w tłumaczeniu na język niemiecki.
Po wydaniu trzeciej płyty zespół rozpoczął pracę nad kolejnym krążkiem. Trwała ona aż do roku 1994, kiedy to wydano album Prostitute. W 1996 r. zespół opuścił Ricky Echolette. Rok później, w 1997 wydano krążek Salvation. Po sześciu latach, w 2003 r. grupa wydała szósty i jak do tej pory ostatni album studyjny – czteropłytowy CrazyShow. Materiał do tej płyty był nagrywany w latach 1993-2002. Według nieoficjalnych informacji zespół nagrał już wszystkie utwory na następny album studyjny. W kwietniu 2008 r. ma odbyć się ich finalny miks. Już w tej chwili wiadomo, że płyta ma mieć charakter bardzo elektroniczny i nowoczesny. Niestety, termin oficjalnej premiery nie jest jeszcze znany.

DYSKOGRAFIA


* Forever Young (1984)
* Afternoons In Utopia (1986)
* The Singles Collection(1988)
* The Breathtaking Blue (1989)
* First Harvest (1992) – album składankowy
* Prostitute (1994)
* Salvation (1997)
* Dreamscapes (1999) – 8-płytowa antologia niepublikowanych i rzadkich utworów
* Visions of Dreamscapes (1999) – limitowana wersja, wydana tylko w Brazylii
* Salvation (1999) – wydanie amerykańskie
* Stark Naked And Absolutely Live (2000) – album koncertowy
* Forever Pop (2001) – płyta z remiksami
* CrazyShow (2003) – album 4-płytowy
* Dreamscapes Revisited (2005) – 8-płytowa antologia niepublikowanych i rzadkich utworów (reedycja częściowa)



Alphaville - Salt Like City 1999 / live /

W 1999 roku fani z USA
postanowili zaprosić zespół do siebie
i zorganizowali mini koncert gdzie zespół
gra i śpiewa na żywo, co wychodzi im
mimo upływu lat bardzo dobrze, wnosząc
nawet świeży powiew do hitów które bardzo dobrze znamy.

01. Dream Machine (Intro)
02. Elevator
03. A Victory Of Love
04. In The Mood
05. Sounds Like A Melody,
06. Inside Out
07. The Jet Set
08. Monkey In The Moon
09. Wishful Thinking,
10. Soul Messiah
11. Jerusalem
12. Astral Body
13. Guardian Angel,
14. Dance With Me
15. Forever Young
16. New Horizons
17. Flame,
18. Big In Japan
19. Apollo
20. Dance With Me (Ballad Version)

Sandra



HISTORIA

Sandra Cretu – urodzona 18 maja 1962 w Saarbrücken jako Sandra Ann Lauer niemiecka piosenkarka pop, występująca pod pseudonimem Sandra.
Sandra urodziła się w Saarbrücken w maju 1962. Jej ojciec był Francuzem, a matka Niemką. W tamtym czasie ojciec był właścicielem sklepu z winami, a matka pracowała w sklepie z butami.

Mając 12 lat wzięła udział w konkursie młodych talentów, po którym zaproponowano jej nagranie singla Andy, Mein Freund. Jako szesnastolatka została członkinią dziewczęcego tria Arabesque, które największą popularność zdobyło w Japonii. Kiedy Arabesque rozpadło się w 1984, Sandra postanowiła nagrać niemiecką wersję utworu Big In Japan zespołu Alphaville, pod nowym tytułem Japan Ist Weit. Za produkcję coveru Sandry odpowiadał Michael Cretu. Singel nie okazał się jednak sukcesem.

Prawdziwy międzynarodowy sukces odniosła dopiero w 1985 następnym utworem (I'll Never Be) Maria Magdalena, stworzonym wspólnie z Hubertem Kah'em. W tym samym roku ukazała się jej debiutancka płyta, The Long Play, która przyniosła kolejny przebojowy singel In The Heat Of The Night. Pod koniec roku piosenkarka udała się w duże tournee promujące debiutancki album. W lutym 1986 Sandra przeprowadziła się do Londynu na sześć miesięcy, gdzie codziennie pobierała lekcje śpiewu. Zapisała się także na lekcje języka angielskiego w szkole London Berlitz oraz uczyła się gry na perkusji. W roku 1986 na festiwalu Tokyo Song Contest utworem In The Heat Of The Night wokalistka zdobyła drugie miejsce. W tym samym roku ukazała się druga płyta Sandry pod tytułem Mirrors. Odnosi ona duży sukces, pochodzą z niej m.in. takie single jak Innocent Love czy Hi! Hi! Hi!. Kolejne lata przyniosły rosnącą popularność wokalistki oraz wielki hit Everlasting Love w 1987.

W 1988 wydała trzeci studyjny album, Into A Secret Land, który zebrał bardzo pozytywne opinie. Dwa lata później ukazała się następna płyta Paintings In Yellow. Różniła się ona od poprzednich wydawnictw Sandry bardziej wyrafinowanym brzmieniem i poważniejszymi tekstami. Pochodził z niej m.in. wielki przebój Hiroshima. W tym samym roku mąż Sandry stworzył projekt muzyczny o tajemniczej nazwie Enigma. Sandra użyczyła głosu w wielu utworach tego zespołu. Dwa lata później ukazał się kolejny solowy album Sandry, Close To Seven i składanka 18 Greatest Hits. Następnie wokalistka przycichła na kilka lat.

W 1995 ukazał się album Sandry Fading Shades, który jednak nie odniósł takiego sukcesu jak poprzednie płyty artystki. Kolejne lata Sandra spędziła na wychowywaniu dzieci, od czasu do czasu udzielała się na płytach Enigmy.

W 2002 powróciła z udanym albumem The Wheel Of Time. Pierwszy singel z tej płyty, Forever, odniósł spory sukces. Po kilku następnych latach milczenia Sandra powróciła do muzyki w 2006, kiedy to nagrała piosenkę Secrets Of Love z DJ-em Bobo. W lutym 2007 ukazał się długo oczekiwany album wokalistki, zatytułowany The Art Of Love. Jak mówiła sama Sandra, znalazły się na nim bardzo osobiste, dyskretne teksty, w których rozlicza się z przeszłością.

24 sierpnia 2008 Sandra wystąpiła z koncertem na festiwalu w Sopocie.

Obecnie piosenkarka pracuje nad nowym albumem, ale nie ukaże się on wcześniej niż pod koniec 2009.

ŻYCIE PRYWATNE
7 stycznia 1988 na Ibizie wyszła za mąż za Michaela Cretu. W 1995 Sandra i Michael zostali rodzicami bliźniaków: Nikity i Sebastiana. Po prawie dwudziestu latach, pod koniec 2007, małżeństwo Sandry i Michaela rozpadło się i obecnie żyją oni w separacji w dwóch różnych posiadłościach na Ibizie.

DYSKOGRAFIA


* 1985: The Long Play
* 1986: Mirrors
* 1987: Ten On One
* 1988: Into A Secret Land
* 1988: Everlasting Love
* 1990: Paintings In Yellow
* 1992: Close To Seven
* 1992: 18 Greatest Hits
* 1995: Fading Shades
* 1999: My Favourites
* 2002: The Wheel Of Time
* 2003: The Essential
* 2006: Reflections
* 2007: The Art Of Love



Sandra - The Complete History 2003

Kolekcja hitów Sandry na DVD.
W bonusie parę piosenek Arabesque!

1.Maria Magdalena
2.In The Heat Of The Night
3.Little Girl
4.Innocent Love
5.Hi! Hi! Hi!
6.Loreen
7.Midnight Man
8.Everlasting Love
9.Stop For A Minute
10.Heaven Can Wait
11.Secret Land
12.We'll Be Together
13.Around My Heart
14.Hiroshima
15.Life May Be A Big Insanity
16.One More Night
17.Don't Be Aggressive
18.I Need Love
19.Johnny Wanna Live
20.Mari Magdalena Rmx '93
21.Nights In White Satin
22.Ecret Land Rmx '99
23.Forever
24.Take Me, Don't Break Me-Bonus
25.Marigot Bay Me-Bonus

O.M.D.



HISTORIA

Orchestral Manoeuvres in the Dark (lub OMD) – brytyjski zespół synthpopowy.
Grupę założyli w 1978 r. zafascynowani muzyką elektroniczną spod znaku Kraftwerk i Briana Eno Andy McCluskey i Paul Humphreys.Grupa OMD królowała w latach 80-tych
z swoim charakterystycznym stylem i brzmieniem.
Aktualnie w zespole występują:
Andy McCluskey
Paul Humphreys
Malcolm Holmes
Martin Cooper

DYSKOGRAFIA

1980 Orchestral Manoeuvres in the Dark
1980 Organisation
1981 Architecture & Morality
1983 Dazzle Ships
1984 Junk Culture
1985 Crush
1986 The Pacific Age
1988 The Best of OMD
1991 Sugar Tax
1993 Liberator
1996 Universal
1998 The OMD Singles
2001 Navigation The OMD B-Sides




Zespół wydał DVD z swoimi największymi hitami.

1. Electricity
2. Red Frame/White Light
3. Messages
4. Enola Gay
5. Souvenir
6. Joan Of Arc (Live Top Of The Pops Version)
7. Maid Of Orleans
8. Genetic Engineering
9. Telegraph
10. Locomotion
11. Talking Loud And Clear
12. Tesla Girls
13. Never Turn Away
14. So In Love
15. Secret
16. La Femme Accident
17. Hold You
18. If You Leave
19. (Forever) Live And Die
20. We Love You
21. Shame
22. Dreaming
23. Sailing On The Seven Seas
24. Pandora's Box
25. Then You Turn Away
26. Call My Name
27. Stand Above Me
28. Dream Of Me (Based On 'Love's Theme')
29. Everyday
30. Walking On The Milky Way
31. Universal



DVD LIVE
OMD - Architecture & Morality Live & More

1. Architecture & Morality
2. Sealand
3. The New Stone Age
4. Georgia
5. She's Leaving
6. Souvenir
7. Joan Of Arc / Joan Of Arc (Maid Of Orleans)
8. The Beginning And The End
9. Messages
10. Tesla Girls
11. Forever (Live And Die)
12. If You Leave
13. Pandora's Box
14. Talking Loud & Clear
15. So In Love
16. Locomotion
17. Sailing On The Seven Seas
18. Enola Gay
19. Walking On The Milky Way
20. Electricity
21. Romance Of The Telescope

BONUS MATERIAL
Alternate Edits:
22. Joan Of Arc (Maid Of Orleans)
23. The New Stone Age

Interviews:
24. The Band
25. Hambi Harakambous

Bad Boys Blue





HISTORIA

Bad Boys Blue międzynarodowy zespół śpiewający muzykę pop utworzony w Kolonii. W skład grupy wchodzili: John Edward Mclnerney, Andrew Freddie Thomas i Trevor Oliver Taylor. Nagrali wspólnie wiele powszechnie znanych hitów, jak: "You're a Woman","Pretty Young Girl", "I Wanna Hear Your Heartbeat" i "Come Back And Stay". Jego historia rozpoczyna się w 1984 r., kiedy założyciele wytwórni Coconut Records - Tony Hendrik i Karin van Haaren postanowili stworzyć nowy muzyczny projekt. Nowy album grupy (John McInerney & Carlos Ferreira) zatytułowany "Heart & Soul" ukazał się w 2008 r. i był promowany singlem "Still In Love".

DYSKOGRAFIA

* 1985 - "Hot Girls - Bad Boys"
* 1986 - "Heartbeat"
* 1987 - "Love Is No Crime"
* 1988 - "My Blue World"
* 1989 - "The Fifth"
* 1990 - "Game Of Love"
* 1991 - "House Of Silence"
* 1992 - "Totally"
* 1993 - "Kiss"
* 1994 - "To Blue Horizons"
* 1994 - "To Blue Horizons" (US Edit)
* 1996 - "Bang! Bang! Bang!"
* 1998 - "Back"
* 1999 - "...continued"
* 1999 - "Follow The Light"
* 2000 - "Tonite"
* 2003 - "Around The World"
* 2008 - "Heart & Soul"
* 2009 - "25"





Bad Boys Blue - Video Collection 1985-2005

Kolejna Super grupa z lat `80-tych
ich przeboje królowały i konkurowały
na przemian z piosenkami duetu Modern Talking.
Zespół wydał kolekcję swoich klipów na DVD.

01 You're A Woman
02 Pretty Young Girl
03 Love Really Hurts Without You
04 I Wanna Hear Your Heartbeat
05 Kisses And Tears
06 Come Back And Stay
07 Don't Walk Away Suzanne
08 Lovers In The Sand
09 A World Without You
10 Hungry For Love
11 A Train To Nowhere
12 How I Need You
13 Queen Of Hearts
14 Save Your Love
15 You're A Woman '98
16 The Turbomegamix '98

niedziela, 23 listopada 2008

Modern Talking




HISTORIA

* Dieter Bohlen - kompozytor i producent, ur. 7 lutego 1954 w Berne (k. Oldenburga)
* Thomas Anders - wokalista, ur. 1 marca 1963 w Münstermaifeld (k. Koblencji)

Duet Modern Talking powstał w 1984 założony przez producenta i kompozytora, Dietera Günthera Bohlena. Po długich poszukiwaniach wokalisty, wybrał on Bernda Weidunga, który przyjął pseudonim Thomas Anders. Już pierwszy singel You're My Heart, You're My Soul (wydany 29 października 1984) stał się wielkim przebojem. Również kolejne single były wielkimi hitami, nie tylko w Niemczech, ale także w całej Europie i Japonii. Do 1987 duet sprzedał 60 milionów płyt.

Jesienią 1987 zespół zawiesił działalność. Głównym powodem była ówczesna żona Thomasa, Nora Balling, która wtrącała się w sprawy zespołu i skutecznie dezorganizowała jego działalność. Dieter Bohlen założył własny zespół Blue System i nagrał z nim 13 płyt, komponował także m.in. dla Bonnie Tyler, C. C. Catch i Chrisa Normana z grupy Smokie. Również Thomas Anders wydawał kolejne płyty, jednak bez większego sukcesu.

W 1998 zespół powrócił z płytą Back For Good (zawierającą nowe wersje największych przebojów, oraz cztery premierowe nagrania), która rozeszła się w nakładzie ponad 10 mln. Kolejne płyty odniosły również spory sukces. W 2003 roku stosunki między członkami zespołu uległy pogorszeniu, co ostatecznie doprowadziło do rozpadu grupy. Głównym tłem nieporozumień były kwestie podziału zysków z koncertów, na których Anders występował samodzielnie oraz zaangażowanie się Bohlena w niemiecką edycję programu Idol (Deutschland sucht den Superstar). Pożegnalny koncert odbył się 21 czerwca 2003 w Berlinie.

W latach 1998 - 2001 w singlowych piosenkach zespołu gościnnie pojawiał się raper Eric Singleton.

Zespół sprzedał 120 mln płyt na całym świecie.

DYSKOGRAFIA:
* Lata 1984 - 1987
o 1985 - The 1st Album
o 1985 - Let's Talk About Love
o 1986 - Ready For Romance
o 1986 - In the Middle of Nowhere
o 1987 - Romantic Warriors
o 1987 - In the Garden of Venus

* Lata 1998 - 2003
o 1998 - Back for Good
o 1999 - Alone
o 2000 - Year of the Dragon
o 2001 - America
o 2002 - Victory
o 2003 - Universe
o 2003 - The Final Album - The Ultimate Best Of Modern Talking.



Modern Talking - The Final Album


Zespół Modern Talking wydał DVD z swoimi
starymi i całkiem nowymi przebojami,płyta zawiera również dodatki karaoke dyskografię i inne.
Gratka dla każdego fana.

01. Modern Talking - You're My Heart You're My Soul
02. Modern Talking - You Can Win If You Want
03. Modern Talking - Cheri Cheri Lady
04. Modern Talking - Brother Louie
05. Modern Talking - Atlantis Is Calling (Sos For Love)
06. Modern Talking - Geronimo's Cadillac
07. Modern Talking - Give Me Peace On Earth
08. Modern Talking - Jet Airliner
09. Modern Talking - In 100 Years
10. Modern Talking vs Eric Singleton - You're My Heart You're My Soul
11. Modern Talking vs Eric Singleton - Brother Louie
12. Modern Talking vs Eric Singleton - You Are Not Alone
13. Modern Talking vs Eric Singleton - Sexy Sexy Lover
14. Modern Talking vs Eric Singleton - China In Her Eyes
15. Modern Talking vs Eric Singleton - Don't Take Away My Heart
16. Modern Talking - Win The Race (radio version)
17. Modern Talking - Last Exit To Brooklyn (vocal version)
18. Modern Talking - Ready For The Victory (radio version)
19. Modern Talking - Juliet (radio version)
20. Modern Talking - TV Makes The Superstar (radio version)

piątek, 21 listopada 2008

Thomas Anders



HISTORIA

Thomas Anders (prawdziwe nazwisko: Bernd Weidung) - ur. 1 marca 1963 w Koblencji (Niemcy, Nadrenia-Palatynat) - niemiecki piosenkarz, kompozytor i producent.

Kariera Bernda Weidunga zaczęła się w 1980 r. kiedy wygrał konkurs młodych talentów w Radiu Luxemburg i podpisał kontrakt z wytwórnią CBS. W 1983 r. Dieter Bohlen zafascynowany głosem Thomasa, zaproponował mu nagranie niemieckiej wersji utworu F.R.Davida "Pick Up The Phone". Rok później założyli duet Modern Talking, z którym odnieśli międzynarodowy sukces. 3 lata później zespół zawiesił działalność. Głównym powodem rozpadu była ówczesna żona Thomasa, Nora Balling. W 1989 r. Thomas Anders wydał swoją pierwszą solową płytę "Different" przy współpracy z byłym producentem Eltona Johna - Gusem Dudgeonem. Jednak ta i następne 6 płyt nie przyniosły mu większego sukcesu. W 1998 r. nastąpiła reaktywacja Modern Talking i wydanie albumu z coverami Back For Good. W 1999 r. Thomas rozwiódł się z Norą, a rok później wziął ślub z Claudią Hess. 21 czerwca 2003 r. w Berlinie Modern Talking dali pożegnalny koncert. Thomas Anders kontynuuje swoją karierę, w 2004 r. została wydana solowa płyta "This Time", w 2006 jazzowo-swingowy album "Songs Forever". W 2008 roku dwukrotnie był w Polsce.

DYSKOGRAFIA (KARIERA SOLOWA)

* 1989 Different
* 1991 Whispers
* 1992 Down On Sunset
* 1993 When Will I See You Again
* 1994 Barcos de Cristal
* 1995 Souled
* 1997 Live Concert
* 2004 This Time
* 2006 Songs Forever



Thomas Anders - The DVD Collection




Thomas Anders w 2006 roku Wydał swoją pierwszą płytę DVD.
Na płycie możemy zobaczyć i usłyszeć 7 piosenek live,
8 teledysków Thomasa,
3 klipy Modern Talking
oraz kilka dodatków.

01 Songs That Live Forever (Special Grand Prix Version)
02 All Around The World (Clip)
03 For Your Eyes Only (Live)
04 Volare (TV-Sow)
05 Tell It To My Heart (Live)
06 You're My Heart, You're My Soul 2006 (Live)
07 Cry For Help (Live)
08 Road To Higher Love (Clip)
09 Standing Alone (duet with Glenn Medeiros) (Clip)
10 When Will I See You Again (with The Three Degress) (Clip)
11 Love Of My Own (Clip)
12 One Thing (Clip)
13 Independent Girl (Clip)
14 Tonight Is The Night (Clip)
15 King Of Love (Clip)
16 Brother Louie '98 (feat. Eric Singleton) (Modern Talking) (Clip)
17 TV Makes The Superstar (Modern Talking) (Clip)
18 You're My Heart, You're My Soul (Modern Talking) (Clip)